-
1 καταρρήγνυμι
A : late [tense] pf.κατέρρηχα Arch.Pap.2.125b10
(ii A. D.):— break down,τὴν γέφυραν Hdt.4.201
;μέλαθρα E.
l.c.2 tear in pieces, rend,κατερρήγνυε.. τὰ ἱμάτια D. 21.63
;τὸ διάδημα D.S.19.34
;τὴν ἐσθῆτα Luc.Pisc.36
:—[voice] Med., κατερρήξαντο τοὺς κιθῶνας they rent their coats, Hdt.8.99, cf. X.Cyr.3.1.13, etc.3 metaph., τροπὰς καταρρήγνυσι[ ἡ ἀναρχία] breaks up armies and turns them to flight, S.Ant. 675.II [voice] Pass., esp. in [tense] aor. κατερράγην[pron. full] [ᾰ], with [tense] pf. [voice] Act. κατέρρωγα:— to be broken down,κρημνοὶ καταρρηγνύμενοι Hdt.7.23
; καταρρήγνυσθαι ἐπὶ γῆν to be thrown down and broken, Id.3.111;τὸ οἴκημα κατερράγη Th.4.115
;ἄκρας κατερρωγυίας εἰς τὴν θάλασσαν Str.5.2.6
.2 fall, rush down, of storms, waterfalls, etc., Hp.Aër.8; break or burst out,Χειμὼν κατερράγη Hdt. 1.87
;ὄμβροι καταρραγέντες Arist.Mu. 400a26
; of tears,ἐξ ὀμμάτων πηγαὶ κατερρώγασι E.Alc. 1068
: c. gen.,τοῦ ῥεύματος -ρρηγνυμένου τῶν ὀρῶν Philostr.VA6.23
(also intr. in [voice] Act., of a river,- ρρηγνὺς ἐς τὴν θάλατταν 3.52
); of wind, Plu.Fab.16: metaph.,ὁ πόλεμος κατερράγη Ar.Eq. 644
, cf. Ach. 528;γέλως Ph.2.528
;κρότος Plb.18.46.9
(but );βροντή Luc.VH2.35
.3 to be broken in pieces, Αἴγυπτος μελάγγαιός τε καὶ καταρρηγνυμένη with comminuted, crumbling soil, Hdt.2.12;γῆ κατερρωγυῖα Arist.HA 556a5
; to be ruinous,ὅσα κατέρρωγεν τοῦ τείχους IG22.463.75
.4 Medic., have a violent discharge, suffer from diarrhoea,καταρρήγνυται ἡ κοιλίη Hp.VM10
, cf.καταρράσσω 11
; of persons,κατερρήγνυντο τὰς γαστέρας App.Hisp.54
;ἢν μὴ φῦσαι -ρραγέωσιν Hp.Aph.4.73
.b of menstruation, τοῖς θήλεσιν.. τὰ καταμήνια κ. Arist.HA 581b1.5 of tumours, break, burst, Hp.Coac. 613, Epid. 6.8.18, al.6 of parts of the body, fall in, collapse, οἵ τε μαζοὶ καὶ τὰ ἄλλα μέλεα κ. Id.Nat.Puer.30, cf. Mul.1.1; κατερρωγότα τὰ στέρνα [ ἔχων] flat-chested, Jul.Or.6.198a; of the lips or tongue, to be fissured, Antyll. ap. Orib.10.27.13, Aët.5.118.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταρρήγνυμι
-
2 καταῤ-ῥήγνῡμι
καταῤ-ῥήγνῡμι (s. ῥήγνυμι), herunterreißen, zerbrechen, niederwerfen, zerstören; καταῤῥήξω μέλαϑρα καὶ δόμους ἐπεμβαλῶ Eur. Herc. Fur. 864; καταῤῥηγνύμενοι κρημνοί Her. 7, 23; οὐδὲ κατεῤῥήγνυε τὰ παρασκευαζόμενα ἱμάτια Dem. 21, 63, wie Luc. Pisc. 36; im med., sich die Kleider zerreißen, Her. 8, 99; τοὺς πέπλους κατεῤῥήξαντο Xen. Cyr. 3, 1, 13. – Durchbrechen, zum Ausbruch bringen, ἡ ἀναρχία σὺν μάχῃ δορὸς τροπὰς καταῤῥήγνυσι Soph. Ant. 671, stürzt sie nieder, so daß die Flucht zum Ausbruch kommt; Medic. τὴν γαστέρα, den verstopften Leib durch Abführungsmittel öffnen; aber καταῤῥήγνυσϑαι τὰς γαστέρας ist = an der Dysenterie leiden, iid.; ἡ γαστὴρ κατεῤῥάγη Ael. H. A. 3, 18; – πολλοὺς ἡμῶν κατέῤῥηξεν γέλωτας, Lachen zum Ausbrechen bringen, hervorrufen, Ath. IV, 130 c. – Pass. mit perf. κατέῤῥωγα, zerplatzen, bersten, (mit Geräusch) herabstürzen, aus-, hervorbrechen; Her. 3, 111; χειμῶνα καταῤῥαγῆναι, der Sturm brach aus, 1, 87, wie D. Sic. 17, 94; καταῤῥαγεὶς ὄμβρος Pol. 11, 24, 9; Sp. häufig; ähnl. ἐξ ὀμμάτων πηγαὶ κατεῤῥώγασι Eur. Alc. 1071; ἄκρας κατεῤῥωγυίας εἰς τὴν ϑάλασσαν Strab. V, 223; – κατεῤῥάγη πόλεμος, Krieg brach aus, Ar. Equ. 644; vgl. Ach. 528; Sp., z. B. D. Hal. 8, 1; τηλικοῦτος κρότος κατεῤῥάγη Pol. 18, 29, 9, der auch κατεῤῥήγνυτο πᾶς ὁ τόπος ὑπὸ τοῦ κρότου sagt, 15, 32, 9. – Bei den Aerzten vom Aufbrechen der Geschwüre.
См. также в других словарях:
CAPITOLINI Agnones — instituti a Domitiano Imperatote sigulis quinque annis celbrabantur, ad exemplum ludorum Olympicorum; In iis omne genus artisicum cettabant. Citharoedi apud Iuvenal. Sat. 6. v. 387. An Capitolinam speraret Pollio quercum. Histtiones, in vet. Mscr … Hofmann J. Lexicon universale
